Umaga

Isang umaga sa aking paggising,
Salita at pangungusap sa isip ay dumating.
Parang makagagawa ng magandang tula,
Nakalimutan ko pa nga na magpunas ng muta.

Dagli kong isinulat ang bawat talata,
Lahat ng nasa isip iginuhit bigla.
Nilapatan ng himig ang bawat salita,
Bumuo ng tula, awit ang nagawa.

Naging inspirasyon ang bawat umaga,
Parang kay tahimik, masarap, maganda.
Nabubuo ang araw at buong maghapon,
Sa isang umagang pinagkaloob ng Panginoon.

Isang araw umaga ko ay nagbago,
Pumatak ang luha 'di maitago.
Bigat ng dibdib sa nakaraang alitan,
Nagising na lamang singsing nya ay iniwan.

Noo'y nagulo ang bawat umaga ko,
Ayaw ng gumising, ayaw ng tumayo.
Salita at pangungusap bigla na ring naglaho,
Ayaw ng isulat nilalaman yaring puso.

Nawala ang himig sa bawat talata,
Naging malungkot ang bawat kataga.
Wala ng tula wala na ring awit,
Ang isang umaga ko na puno ng pait.

Isang umaga sa aking paggising,
Sarili ay nakita himbing na himbing.
Singsing nya ay hawak nakatapat sa dibdib.
Ayaw pawalan ang tanging pag-ibig.

Noo'y napagtanto nagwakas na pala,
Wala nang masaya, wala nang umaga.
Wala nang gigising, wala nang babangon.
Isang umaga ko ay naging dapit-hapon.