Sa t'wing aalis ka aking Inay

Sa tuwing aalis ka ako ay nalulungkot na,

Sa t'wing magpapaalam dibdib ko ay may kaba.

Kung puede lang po sana, huwag ka nang lilisan,

Kung puede lang po, buong maghapon kita'y tatabihan.

Ayokong mag-isa dito mahal kong Inay,

'Wag mo kong iwang kasa-kasama si Itay.

Lalo na ngayon, mukha s'yang nakatagay,

Dahil pagtalikod mo agad nya kong hinahalay.

Parang awa nyo na po itigil nyo na Itay,

Katawan ko'y pagod na at ngalay na ngalay.

'Di ba kayo nagsasawa sa katawang kong niluray,?

Simula pagkabata ko inyo nang hinahalay.

Patawarin mo ako minamahal kong Inay,

Sira na ang kinabukasan ko, winasak ni Itay.

'Di ko na kaya ang ganitong uri ng buhay,

Pagod na ang katawan ko, 'di na kita mahihintay.