'Wag sanang makalimot

Image taken from Google.com

Marami sa 'tin ang naghahangad ng yaman;
lahat ay gagawin basta't ito'y makamtan,
'di na alintana- kung may masagasaan,
makamit lamang- minimithing kayamanan.

Halos lahat yata ng tao- dito sa mundo;
maging Kano, Hapon- at maging Filipino,
tanging hinangad ay magkaroon ng yaman,
umangat lamang ang kanilang kabuhayan.

Hindi masama kung ikaw ay maghahangad;
ng anumang yaman- nang buhay ay umunlad,
kung ito'y inyong- tunay na paghihirapan,
pagbuhusan ng panahon at pagpawisan.

Sana'y 'wag kalimutan- aking kaibigan;
ng dahil lang- sa kaunting kayamanan,
sisirain- ang malinis mong pangalan,
magkaron lang ng pera't bulsa'y magkalaman.

Alalahanin sana at laging tandaan;
ipasok sa puso- at maging sa isipan,
kayamanang hangad mo'y- palamuti lamang,
'di mabibili- tunay na kaligayahan.

'wag sanang limutin- ang tunay na dahilan;
Pera't kayamana'y- palatandaan lamang,
ng iyong estado't katayuan sa buhay,
at 'di ng pagkataong- iyong tinataglay.

Dapit-hapon

Image Taken from Google.com

Sa hinaba-haba ng panahon;

na ako'y naghihintay,

hiniling sa Panginoon,

na makasama ka, aking Mahal.

Ang makayakap ka't makapiling ka;

sa bawat sandali,

ang ibigin mo o giliw ko,

na matagal ko ng minimithi.

Sa pagdating ng dapit-hapon;

ako'y patuloy na maghihintay,

at hihiling sa Panginoon,

na buhaying muli.

Sa wakas ay dumating na rin;

ang tamang panahon,

dininig na rin ng Panginoon,

ang matagal ko ng hiling,

Ang makapiling ka't makasama ka;

sa lahat ng sandali,

ang ibigin mo o giliw ko,

na matagal ko ng mithi.

Ngiti sa Iyong Mukha

Image taken from Google.com

Napapansin ko nitong Mga nakaraan-
lutang ang isipan- abot sa kalangitan,
tila isang balon- balot ng kadiliman.
At itim na ulap-nagbabadya ng ulan.

Napuno ng kalungkutan ang iyong mukha,
'di mo man sabihin-nangungusap ang luha,
banaag ko ang kataga't-bawat salita.
Nakita ko lahat- sa pagpatak ng luha.

Sa luhang umaagos-sayong mga mata;
hatid sa aki'y-lubos na pag-aalala,
Ano ba ang dahilan ng iyong pag-iyak?
Tila puso mo-ay tinarakan ng itak.

Anuman ang dahilan ng 'yong dinaramdam?
Maging malalim o mEdyo may kababawan,
nais kong malaman mo-ako'y naRito lang.
At handa kang samahan- magpakailan pa man.

At kung sakaLi man na ako ang dahilan;
nang iyong pagdaramdam at ng kalungkutan,
hayaan  mong iduyan kita- sa aking bisig,
ipadama sa'yo- ang tunay kong pag-ibig.

Sa pag-ibig kong ito sana'y mabawasan;
iyong kalungkuta't -bigat na dinaramdam,
nang ang pag-agos ng luha'y- muling maibsan,
at ngiti sa mukha'y- muli kong masilaYan.