Superhero

Bakit sa t'wing malalagay sa panganib?,
Laging superhero ang hanap at bukang bibig.
Wala bang ibang paraan, wala bang kasagutan,
Mga bagay na naiisip ko noong aking kabataan.

Laki ng paghanga noong bata pa lamang,
Lagi kong inaabangan kanilang pakikipaglaban.
Tumatak sa isip kanilang kapangyarihan,
Pilit ginagaya kahit kathang isip lamang.

Napapansin ko ang tingin sa akin ni Inay,
Nakangiting nakamasid habang ako'y nag-aantay.
Sa paglabas ng idolo ko sa aming telebisyon,
At matyagang inaabangan ang bawat aksyon.

Naging libangan ko ang sila'y panoorin,
Baka may super powers silang palabasin.
Ayokong mabitin, ayokong palampasin.
'Pagkat kalaro ko'y nag-aantay sa aking sasabihin.

Tumatak sa isip ang bawat eksena,
Bilib na bilib ako "Astig! talaga sila"
Inisip ko pa nga na isa ako sa Abendyers,
'Di ko lang alam, kung ano ang aking super powers.

Isang araw nga lubos akong humanga,
Nagpalabas ng bagong powers, napalundag sa tuwa.
'Di ko na natapos aking panonood,
Agad tumakbo sa kaibiga'y sumugod.

Sinambit ko agad ang bagong nasaksihan,
Kakaibang kapangyarihan ng aking hinahangaan.
Napaigtad at tumulo kanyang laway,
Sabay tanong sa akin "Ano nangyari sa kaaway?"

Wala akong nasabi wala akong nasambit,
Sa sobrang tuwa kasi agad akong pumihit.
'Di ko masabi ang nangyari sa kalaban,
Agad akong umalis 'di ko alam kung tinamaan.

Dagli akong umuwi upang alamin,
Nakita ko si Inay nag-aantay sa akin.
Malungkot ang mata parang may sasabihin,
Ngunit 'di ko inalintana, 'di ko pinansin.

Sabay ang dampot sa remote control,
Binuksan ang tv I'm out of control.
Inalam ko agad ang huling eksena,
At nakita ko si idol may hawak na pera.

Yun pala ang gustong sabihin ni Inay,
Ang hinahangaan ko'y para ding kaaway.
Tumatanggap pala sa bawat tulungan,
Ang superhero ko isa palang bayaran.